Tabor nie będący w ruchu należy przed zbiegnięciem zabezpieczyć w następujących przypadkach:
1) w czasie manewrów, jeżeli zachodzi możliwość zbiegnięcia taboru, a zwłaszcza gdy pochylenie toru wynosi powyżej 2,5 promila tabor posiada łożyska toczne, wieje silny wiatr, itp.;
2) po ukończeniu manewrów.
Zabezpieczenie taboru przed zbiegnięciem wykonuje się przez sprzęgnięcie, zahamowanie, podklinowanie – a mianowicie:
- stojący tabor należy na każdym torze sprzęgać ze sobą, z wyjątkiem tych pojedynczych pojazdów lub grup taboru, które podstawione zostały na wyznaczone miejsce (punkty ładunkowe, naprawcze, itp.); w każdej grupie tabor powinien być ze sobą sprzęgnięty;
- oprócz sprzęgnięcia należy zahamować hamulcem ręcznym:
- jeden pojazd – gdy grupa połączonego taboru nie przekracza 10 pojazdów,
- dwa skrajne pojazdy – gdy grupa połączonego taboru przekracza 10 pojazdów.
Pojazd oddzielnie stojący należy zahamować hamulcem ręcznym.
- jeżeli brak jest wymaganych hamulców ręcznych, należy oprócz sprzęgnięcia taboru, podklinować klinami zabezpieczającymi skrajne koła grupy taboru lub pojedynczo stojącego pojazdu.
Jeżeli w grupie taboru znajduje się tylko jeden pojazd z hamulcem ręcznym, należy – niezależnie od zahamowania – grupę tę podklinować od tej strony, od której brak jest pojazdu z hamulcem ręcznym.
- jeżeli tor znajduje się na pochyleniu ponad 2,5 promila lub posiada połączenia z torami, po których odbywają się przebiegi pociągowe i przebiegi te nic są zabezpieczone żeberkami ochronnymi, zwrotnicami ochronnymi lub wykolejnicami to oprócz zabezpieczenia taboru wskazanego powyżej, należy tabor ten zabezpieczyć przed zbiegnięciem (podklinować) od tej strony, w kierunku której istnieje możliwość jego zbiegnięcia w drogę przebiegu pociągu.
Do podklinowania taboru należy stosować kliny zabezpieczające pojedyncze lub podwójne albo odpowiednie podkłady.
Płozy hamulcowe mogą być użyte do tego celu w razie braku klinów (podkładów). Kamieni, kawałków żelaza, drzewa lub innych przedmiotów na szynie układać nie wolno.
Pozostawiając tabor w pobliżu ukresu, przejazdu lub innego miejsca, które powinno być wolne od taboru, należy uwzględnić odpowiedni odstęp na przypadek posunięcia się taboru wskutek rozprężenia się sprężyn zderzakowych lub uderzenia przez inny tabor.
Sposób zabezpieczenia taboru przed zbiegnięciem, w zależności od warunków miejscowych, należy określić w regulaminie technicznym.
Za odpowiednie zabezpieczenie taboru przed zbiegnięciem odpowiedzialny jest kierownik manewrów.
Nastawniczowie (zwrotniczowie) powinni przekonać się po ukończeniu manewrów, czy tabor nie wystaje poza ukresu i czy zabezpieczony jest przed zbiegnięciem.
Gdy nadchodzi burza lub huragan, należy tabor zabezpieczyć przed zbiegnięciem, a dyżurny ruchu powinien upewnić się, czy zabezpieczenie to wykonano.
Obowiązek zabezpieczenia przed zbiegnięciem taboru znajdującego się na torach przeznaczonych wyłącznie do użytku innych jednostek organizacyjnych, należy do wyznaczonych pracowników tych jednostek, jeżeli zabezpieczenie to nie było dokonane przez kierownika manewrów.
Po ukończeniu manewrów należy zamknąć z powrotem wykolejnice i inne urządzenia, które otwarto dla manewrów.