Tabor przetaczany razem powinien być sprzęgnięty ze sobą i z pojazdem trakcyjnym wykonującym manewry, z wyjątkiem odprzęgów, które są odrzucane lub staczane. Wagony znajdujące się w odprzęgu powinny być sprzęgnięte razem.
Sprzęganie i rozprzęganie taboru zaopatrzonego w sprzęgi samoczynne z taborem posiadającym sprzęgi śrubowe, jeżeli wymaga to wejścia pracownika pomiędzy wagony, dozwolone jest tylko po zatrzymaniu się taboru.
Zabrania się ręcznego sprzęgania i rozprzęgania taboru będącego w ruchu. Dozwolone jest natomiast dociśnięcie taboru pojazdem trakcyjnym celem jego sprzęgnięcia i rozprzęgnięcia. Wejście między tabor lub wyjście spomiędzy taboru może nastąpić gdy tabor nie jest w ruchu. Rozprzęganie taboru drążkiem dozwolone jest przy jednostajnej prędkości przetaczania nie przekraczającej 5 km/h, o ile regulamin techniczny stacji nie postanawia inaczej.
Sprzęganie i rozprzęganie pojazdu trakcyjnego z taborem dozwolone jest tylko podczas postoju.
Sygnał na wykonanie ruchu manewrowego po sprzęgnięciu lub rozprzęgnięciu taboru wolno dać dopiero po wyjściu pracownika spomiędzy taboru.
Rozłączone sprzęgi powinny być zawieszone w przeznaczonych na to miejscach, w czasie możliwym do wykonania tej czynności. Nie wolno manewrować taborem, którego sprzęgi zwisają tak nisko, że dotykałyby główki szyny lub części rozjazdu.
Skład manewrowy powinien być sprzęgnięty możliwie krótko.
Lokomotywę wykonującą manewry należy sprzęgać z pierwszym wagonem w ten sposób, aby zderzaki stykały się ze sobą.