Nie wolno odrzucać ani staczać grupy wagonów, w której wagony ciężkie znajdowałyby się za znacznie lżejszymi, jeżeli grupa ta miałaby być hamowana płozem hamulcowym. W tym przypadku wagony lżejsze należy odrzucić lub stoczyć oddzielnie.

Nie wolno odrzucać ani staczać taboru:

• w kierunku drogi przebiegu przygotowanej dla pociągu, jeżeli istnieje możliwość wtoczenia się na nią odprzęgu (brak zwrotnicy ochronnej lub wykolejnicy);
• na tory, na których pracują ludzie (przy naprawie toru, taboru lub czynnościach ładunkowych, itp.);
• na tory mające spadek większy niż 2,5 promila lub wzniesienie większe niż 3,5 promila – z następującymi wyjątkami: na torach bocznych odrzuty można wykonywać na pochyleniach do 3,5 promila staczanie wagonów na tory rozrządowe, które mają spadek większy niż 2,5 promila może się odbywać tylko na podstawie pozwolenia zakładu infrastruktury kolejowej;
• na żeberka o długości poniżej 100 m; w wyjątkowych przypadkach zakład infrastruktury kolejowej może na to pozwolić;
• na tory naprawcze;
• na tory prowadzące na obrotnice, przesuwnice, wagi pomostowe z przerwanym torem albo na tory prowadzące do budynków lub w kierunku bram jak również przez niezabezpieczone przejazdy i przejścia dla pieszych (rogatkami lub pracownikami).

Zakaz podany w punkcie 1 nie obowiązuje na stacjach rozrządowych w przeciwległej głowicy torów przy staczaniu wagonów na tory kierunkowo-odjazdowe, które może się odbywać pod warunkiem zabezpieczenia w przeciwległej głowicy torów pierwszego wagonu, oddalonego od urządzenia sygnałowego, a gdy go nie ma – od najbliższego ukresu, co najmniej 50 m; zabezpieczenie to powinno być wykonane przez zahamowanie wagonu hamulcem ręcznym oraz płozem hamulcowym. Jeżeli pierwszy wagon nie ma hamulca ręcznego, powinien on być sprzęgnięty z grupą taboru posiadającą pojazd z hamulcem ręcznym, który należy zahamować.
Tory na posterunkach ruchu, na których zabronione jest przetaczanie wagonów odrzutem, powinny być określone w regulaminie technicznym.

1. Prędkość pchania składu na grzbiecie górki rozrządowej – o ile regulamin techniczny nie postanawia inaczej – nie powinna przekraczać:

• 3 km/h – na sygnał „Pchać powoli”;
• 5 km/h – na sygnał „Pchać z umiarkowaną prędkością”.
  Odstępy pomiędzy odprzęgami odrzucanymi lub staczanymi należy tak regulować, aby możliwe było bezpieczne przestawienie zwrotnic pomiędzy odprzęgami i aby nie dopuścić do starcia taboru w ukresie;
• 15 km/h – na sygnał „podepchnąć skład do górki”.

Odrzuconym i stoczonym wagonom należy nadać taką prędkość i tak ją regulować, aby odprzęg dojechał i zatrzymał się przed taborem stojącym na tym torze lub przed kozłem oporowym, a następnie został dosunięty. W czasie manewrów odrzucane i staczane odprzęgi mogą dojeżdżać do stojącego taboru z prędkością nie większą niż l m/sek. (3,6 km/h, a na zautomatyzowanych górkach rozrządowych wyposażonych w urządzenia docelowego hamowania wagonów – nie większą niż 1,5 m/sek. (5,4 km/h). Nie dotyczy to taboru, który należy szczególnie ostrożnie przetaczać. Tabor wymagający zachowania szczególnej ostrożności podczas przetaczania nie powinien zderzyć się z innym taborem i przy dojeżdżaniu powinien być przed nim zatrzymany, a następnie dosunięty.

Tabor, który należy szczególnie ostrożnie przetaczać, dzieli się na:

• tabor, którego nie wolno odrzucać ani staczać i na który nie wolno odrzucać ani staczać innego taboru; należą tu:
  • wagony z podróżnymi i wagony z rzeczami przesiedlenia wraz z ludźmi;
  • wagony salonowe, doświadczalne, pomiarowe, wagowe, sanitarne, gabinety lekarskie, podstacje elektryczne, wagony wystawy, świetlice, sale szkolne, itp.;
  • nieczynne pojazdy trakcyjne;
  • pojedyncze wagony o masie brutto większej niż 120 ton;
  • wagony załadowane przesyłką przekraczającą skrajnię ładunkową lub przedmiotami wyjątkowo ciężkimi oraz wagony załadowane wielkimi kontenerami;
  • wagony ogrzewcze, wagony z czynnym ogrzewaniem piecowym oraz wagony uszkodzone, opatrzone nalepkami oznaczającymi niezdatność do biegu na własnych kołach;
  • specjalistyczny tabor kolejowy toczący się na własnych kołach, np. dźwigi, maszyny, pługi odśnieżne, itp.;
  • wagony bez ław pokrętnych z ładunkiem leżącym na dwóch lub więcej wagonach (np. długie szyny, pręty żelazne, elementy prefabrykowane, itp.);
  • wagony cysterny oznaczone nalepką ostrzegawczą Nr 8 według RID wyobrażającą probówkę, z której krople spadają na przekrój poprzeczny płyty i na rękę (materiały żrące) lub nalepką ostrzegawczą Nr 15 według RID, wyobrażającą trzy trójkąty czerwone z czarnym wykrzyknikiem (zakaz staczania i odrzutu, rozrząd tylko metodą odstawczą nie pozwalać najeżdżać, chronić przed najeżdżaniem innych pojazdów);
  • wagony cysterny oznaczone pasem koloru pomarańczowego.

• wagony, które wolno odrzucać i staczać pod warunkiem, że odprzęg będzie hamowany dobrze działającym wagonowym hamulcem ręcznym, do których należą:
  • wagony z ludźmi nie będącymi podróżnymi, jeżeli zostali oni ostrzeżeni o mającym nastąpić odrzuceniu lub stoczeniu wagonu;
  • wagony z ładunkiem żywym;
  • zespoły wagonów z aparaturą chłodniczą.
• wagony, które wolno odrzucać i staczać pod warunkiem, że odprzęg będzie hamowany dobrze działającym ręcznym hamulcem wagonowym albo dwoma płozami hamującymi:
  • próżne wagony osobowe, pocztowe, bagażowe, sypialne i restauracyjne;
  • wagony niekryte załadowane pojazdami, okrąglakami lub innymi łatwo staczającymi się przedmiotami;
  • wagony z ławami pokrętnymi, połączone samym ładunkiem lub rozworą albo wagonem pośrednim;
  • wagony oznaczone nalepką ostrzegawczą Nr 13 według RID, wyobrażającą trójkąt czerwony z wykrzyknikiem (ostrożnie przetaczać);
  • wagony zawierające zwłoki.

Wagony z ładunkiem niebezpiecznym, wagony próżne nieoczyszczone po takich ładunkach, jak również wagony z innym ładunkiem, jeżeli wymagają szczególnie ostrożnego manewrowania powinny być oznaczone wymaganymi nalepkami. Nalepki te należy umieszczać na wagonach niezależnie od trwałych znaków i napisów ostrzegawczych, znajdujących się na wagonie.

Tabor, którego nie wolno odrzucać ani staczać, należy przetoczyć lokomotywą sprzęgniętą z tym taborem.

Odprzęg, w którym znajduje się tabor wymieniony w ust. 4 pkt. 2 i 3, nie może przekraczać przy odrzutach 3 wagonów, a przy staczaniu 2 wagonów ładownych lub 3 wagonów próżnych.

Dla ochrony taboru wymienionego w ust. 4 pkt. 1 od uderzenia przez inny tabor, należy stosować następujące środki ostrożności: